پل خواجو یا “پل شاهی ” که از اواخر دوره ی تیموری شالوده هایی داشته است –به امر شاه عباس دوم به صورت امروزی ان در سال 1060 هجری ساخته شده وقرفه های ان با تزیینات کاشیکاری ونقاشی پوشیده شده است.

پل خواجو به هنگام طغیان اب زاینده رود –منظره ی بسیار جالبی به خود می گیرد .برای اقامت موقت شاه صفوی وخانواده  اودر وسط پل ساختمان مخصوصی که به نام ” بیگلربیگی” شهرت دارد بنا شده که هماکنون وجود دارد واتاق های ان دارای تزیینات نقاشی است نام اصلی این پل در ماخذ  دوران صفوی ” پل شاهی ” است و” خواجو ”  نامی است که طی دو قرن اخیربه مناسبت مجاورت با محله خواجو به ان داده شده است و هیچ ارتباطی با نام شاعر قرن هشتم هجری یعنی خواجوی کرمانی هم ندارد .

تا اوایل عصر صفویه نام محله ی بزرگ وبا صفای له ی  اصفهان یعنی محله ی خواجو – تحریفی از کلمه وعنوان “خواجه “است که به مناسبت سکونت بزرگان وخواجه های عصر شاه عباس اول به بعد به این محل داده شده یعنی” محله ی خواجه ها “در سالهای نه چندان دور “پل شیراز “از ان جهت که از روی این پل به سوی شیراز می رفته اند و”پل با با رکن الدین “هم نام داشته است.