تکیه دادن به سمت جلو تنها برای استراحت در حین گفتگو نیست، بلکه زبان بدن موثری در طول یک مصاحبه شغلی به شمار می رود.
مصاحبه های شغلی مانند راه رفتن روی یک طناب باریک هستند. باید با اعتماد به نفس باشید ولی نه آنقدر که تنفر انگیز به نظر برسید. باهوش باشید ولی نه عقل کل. باید سعی کنید در میان همه اینها تعادل را بیابید در حالی که راضی کردن شخص مورد نظر و قبولاندن اینکه شما لایق این شغل هستید، خودش به اندازه کافی مشکل است. حالا اگر زبان بدنتان به کمک شما بیاید چه؟
کارشناسان همواره سعی در این دارند که حرکات بدن را تجزیه و تحلیل کرده و راهی برای تعیین شخصیت فرد و روابط حرکات بدن او با ذهنش بیابند. این علم هر روز پیشرفت کرده و به مستندات دقیق تری دست پیدا می کند.
راهکار های پیش رو نتیجه مصاحبه هایی با دکتر لیلیان گلس، نویسنده کتاب Body Language Advantage، خانم پتی وود، متخصص زبان بدن و نویسنده SNAP و همچنین تونیا ریمن، کارشناس زبان بدن که آخرین کتابش The Body Language of Dating در سال 2012 به چاپ رسید، است.
کاملا روی صندلی نشسته و تکیه بدهید.
اولین موردی که خانم دکتر گلس برای فرستادن سیگنال های عزت، اطمینان و اعتماد به نفس توصیه می کند، این است که روی صندلی خودتان محکم و ثابت بنشینید، پشتتان را صاف نگه دارید و تکیه بدهید. اگر جزو کسانی هستید که به طور طبیعی قوز می کنید، اینگونه وانمود کنید که یک طناب از فرق سرتان شما را به سمت بالا می کشد.
تماس چشمی مستقیم برقرار نکنید. (زل نزنید)
دکتر گلس توصیه می کند که به جای زل زدن به چشمان طرف، “تماس چهره ای مستقیم” برقرار کنید. راه موثر تر برای حصول اطمینان شخص مقابل از علاقه و کارایی شما، این است که هر دو ثانیه یک بار به قسمت های مختلف صورت او نگاه کنید. نگاهتان را از چشمان روی بینی، لب ها و بقیه صورت بچرخانید و اینگونه اصطلاحا چشم و چال طرف را در نمی آورید.
هنگام صحبت با دستانتان ژست بگیرید.
اگر نمی دانید با دستانتان چه کار کنید، آن ها را حرکت دهید.
وود می گوید: “هنگامی که خیلی عصبی هستید، تمایل به پنهان کردن دستانتان دارید، چرا که آن ها اضطراب شما را نشان می دهند.” پنهان کردن دست ها می تواند به اشتباه به عنوان یک رفتار بی اعتمادانه برداشت شود.
کف دست ها را نشان دهید.
کف دست هایی که دیده می شوند نشان دهنده صداقت و تعهد است. به گفته خانم وود در این حالت سیستم لیمبیک یا سامانهٔ عصبی احساسی مغز برداشت مثبتی از مصاحبه دارد و این باعث می شود مصاحبه کننده احساس راحتی کند.
یکی از دلایل دست دادن هم می تواند همین باشد: نشان دادن کف دست ها به یکدیگر. وود اضافه می کند که این رفتار با غرایز طبیعی ما پیوند خورده است. اگر ما کف دست ها را نبینیم ممکن است در مقابل شخص مورد نظر گارد بگیریم.
گلس می گوید به طور کلی حرکات رو به بالا در بدن شما را پر انرژی تر نشان می دهد، حرکاتی مثل دست های باز، لبخند و حالت ایستادن مستقیم.
پای خود را روی زمین ثابت نگه دارید
وود و ریمن هر دو توصیه می کنند که پاها را به صورت مستقیم و محکم روی زمین قرار بدهید. بانوان هرگز نباید پایشان را روی هم بیاندازند، اما روی هم انداختن پاها در قسمت مچ اشکالی ندارد.
همچنین خواص مفید علمی برای نگه داشتن پاها روی زمین وجود دارند.
وود می گوید: “پاسخ دادن به یک سوال بسیار پیچیده در حالی که پاهای شما روی زمین قرار ندارد غیر ممکن نیست ولی مشکل تر از وقتی است که هر دو پایتان روی زمین باشد. در این حالت جلو و عقب رفتن بین لیمبیک های خزنده مغز و نیوکورتکس ها راحت تر صورت می گیرد.”
به بیان دیگر، پاهای کاشته شده روی زمین می تواند به شما کمک کند تا بین افکار خلاقانه و تفکر بسیار پیچیده منطقی حرکت کنید.
روی راه رفتن تان کار کنید
مصاحبه کنندگان اغلب قضاوت خودشان را در 10 ثانیه اول ملاقات کرده و تصمیم شان را می گیرند. بنابراین بخشی از این قضاوت مربوط به چگونه قدم گذاشتن شما داخل اتاق می باشد.
ریمن می گوید: “شانه ها به عقب کشیده شده و گردن افراشته، هرگام باید تقریبا 30 تا 60 سانتی متر بلندی داشته باشد. مستقیما به سمت کسی که برای ملاقاتش آمده اید بروید در حالی که هر قسمت از بدن شما نیز به سمت او نشانه می رود. تماس چشمی گاها منقطع داشته باشید.”
عمیق نفس بکشید و در بازدم صحبت کنید.
یکی از راه هایی که به اعصاب شما در حین مصاحبه کمک می کند تنفس صحیح است. ریمن، وود و گلس هر سه توصیه می کنند که روی تنفس به عنوان یک عامل حیاتی در طول مصاحبه حساب کنید. گلس توصیه می کند که هنگام پرسیدن سوال توسط مصاحبه گر، نفس عمیق بکشید و به این ترتیب پاسخ او را در حین بازدم بدهید.
ریمن می گوید: “تنفس عمیق واکنش های پاراسمپاتیک که باعث آرامش ما می شوند را درگیر می کند.” او 10 تنفس عمیق از ته دیافراگم را قبل از مصاحبه توصیه می کند، چرا که با این کار “ضربان قلب، فشار خون و سطح هورمون استرس کاهش می یابد.”
هنگام گوش دادن، سر خود را تکان بدهید.
گذشته از نگه داشتن تماس چشمی و چهره ای، تکان دادن سر به عنوان عاملی جهت نشان دادن توجه بسیار مفید است.
ریمن می گوید: “گاهی سر خود را تکان دهید و به این وسیله نشان دهید در حال فهمیدن و بهره بردن از سخنان آنها هستید.”
تکیه کنید.
وود می گوید: “تکیه کردن هنگام گفتگو یک امر طبیعی است.” ریمن نیز تکیه دادن را پیشنهاد می کند البته تکیه کردن کمی به سمت جلو (نگه داشتن شانه ها درعقب وپایین و سینه به سمت جلو) نشان دهنده علاقه شما به گفتگو است.
موقعیت قرارگیری شما بخشی جدایی ناپذیر از مکالمات غیر شفاهی تان است.
و اما در مصاحبه های پشت تلفن
اگر نمی توانید از موهبت های مصاحبه چهره به چهره استفاده کنید، وود توصیه می کند که در هنگام یک مصاحبه تلفنی بایستید و کمی راه بروید. دقیقا همانند وقتی که هر دو پایتان را روی زمین می گذارید، این حرکت نیز به همیسفر های چپ و راست مغز کمک می کند تا پاسخ هایی دقیق تر بدهید.
